CD-samlinga mi

Eg sit her i sofaen og ser på cd-samlinga mi, det einaste konkrete beviset på den musikalske identiteten min. To flotte søyler frå IKEA står som eit møbel i nærleiken av anlegget. Den eine i mørk eikefarge, den andre i lys furu. Desse er kjøpt inn kvar for seg, noko som også forklarar den ubetydelige fargeskilnaden.
Frå øverste til nederste hyllemeter finn du musikalske gobitar som med omtanke er sjølv valt ut av cd-samlinga sin far og grunnleggar. På tvers av mange sjangrar finn du løyndomar du knapt kan finne i den største plateforretninga sitt breieste utval, og då snakkar me ikkje om nice price-avdelinga. Ei musikalsk reise som har teke mange år er her representert i ei unik og harmonisk samling, og vil ikkje kunne bli målt i kroner og ører.

Når dette er sagt, har eg berre ein liten ting å utsetje på samlinga slik som den står i dag. I fleire høve der eg skulle finne fram eit album eg er overtydd om at eg hadde, men kanskje ikkje har høyrt på ei stund, har følgande skjedd; albumet var ikkje på plassen der eg trudde, og einaste utveg har vore å måtte leite seg fram i jungelen. Ei slik jakt blir som å famle i blinde, då sannsynet for å spole rett forbi den utvalgte plata har vist seg å vere temmeleg stor. Dette har ført til lange og keisame opphald mellom musikkinnslaga, og har kanskje enda med at ei heilt anna plate har fått plassen i cd-spelaren.

Ein årsak til dette fenomenet, er at det over tid ukritisk har blitt plassert plater på stader der dei ikkje høyrer heime. Her skal eg vere den første til innrømme svikt, men legg også ein del av skulda på fleire av dei musikalske venene mine. Ein annan årsak kan nok vere sorteringssystemet som er bygd opp av svevande sjangrar, plassert i ei rekkefølge eg i den dag ikkje heilt skjønar meg på. Gjev også meg sjølv mesteparten av kritikken her.

Summen av dette har fått meg til å vurdere om det er på tide med ei omorganisering av heile systemet. Men kva skal eg då velge? Alfabetisk rekkefølge slik som Bjørnar har i si samling, eller ei meir konkret sjangerinndeling det går an å sjøna seg på? Her treng eg hjelp i frå publikum, og alle forslag vert teke i mot med takk. Abe kan få lov til å byrja, men eg vil ikkje høyre at heile samlinga må byttast ut, det blir for tynt.


CD-samlinga mi

Førjulsjulekozmimring

Eg ser at Abe etterlyser eit nytt agurknytt, noko han har sagt ifrå i både skriftleg og munnleg form. Eg er jo sjølvsagt ikkje verre på det at det skal ha få, og blir mitt bidrag til traurige dagar ved redaksjonen i Forsvarets forum. Faktisk er eg litt overraska sjølv over at det har teke så lang tid før eg satt meg ned med pennen og skriveblokka igjen. Det har jo i alle fall ikkje mangla på stoff som fint ville ha fått innpass på bloggen. Som mange sikkert har sjønt slepp redaksjonen her gjennom det meste, men sjølvsagt innanfor rimeleghetens grenser, la det vere sagt.

Som annonsert i førre innlegg vart det altså skipa til ein liten Førjulsjulekoz i Kirkegaten på ein flott vinterkveld før jul. Ein stad mellom 20 og 30 personar tok turen innom, noko som arrangementkomiteen vart svært nøgde med. At ingen av desse kom nøyaktig på slaget kl 19, eller var kledd i enten raudt og grønt, la sjølvsagt ingen dempar på stemninga. Kirkegaten 10 var i seg sjøl så fint pynta og dekorert at julestemninga kom heilt av seg sjølv.

Forutan dei obligatoriske elementa som gløgg, peparkaker og mandariner, hadde komiteen i år som før egne bakverk å skilte til. Av dette kan ein nemne både julemenn og riskaker. At det vart laga 114 sjokoladeriskaker, men at berre maks 30 vart etne opp, kan berre tyde på ein ting; riskaker var tydlegvis meir populært før i gamle dagar, då egentlig alt var så mykje betre. Elles fekk resten av den enkle bevertninga bein å gå på, og me kunne registrere at kassen med assorterte mandariner forsvann som dugg frå solen.

Kvelden i Kirkegaten blei elles prega av både lyriske og musikalske innslag. Dei lyriske linjene var henta i frå arkivet, nærare bestemt poesi skrive av klasse 4b-6b ved Hystad Skule i perioden 1990-1992. Der var blant anna underteikna, Solveig Lønning og Brekkasen elevar. Dikta som vart framført belyste ulike temaer som surrealisme, vinter og vår, og gav også trening i metaforbruk og dobbelkonsonantar. Dikta vart sjølvsagt lest opp av forfattarane sjølve. Musikk vart framført av Hanne Marthe & co, St.Morrtitz, Trygve Eiken, Andy Bjordal og Superbravo Band som avslutta kvelden med ein flett ny brann-sang.


Animal andikk


St.Morritz


Trygve Eiken